Rumunia, kraj Półwyspu Bałkańskiego, przyjął piątą dyrektywę Unii Europejskiej (UE) w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy (5AMLD) jako pierwsze rozporządzenie, które wprowadzi na swoim terytorium dotyczące kryptowalut i innych usług związanych z ekosystemem.
Do chwili obecnej kilka krajów Unii Europejskiej (UE) nie posiada jasnych standardów ani przepisów prawnych ustalonych w ramach rozporządzenia kryptowaluty i związanych z nimi usług, np zamianę domów lub przechowywanie kryptowalut. UE położyła jednak podwaliny pod ewentualne regulacje i nowe ustawodawstwo dla państw członkowskich poprzez tzw Piąta dyrektywa w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy (5AMLD). Poprzez to rozporządzenie UE stara się ustanowić dodatkowe środki, które pozwolą jej zachować odpowiednią kontrolę nad transakcje i ruchów dokonywanych za pomocą kryptowalut, aby zagwarantować przejrzystość i bezpieczeństwo użytkowników, którzy przeprowadzają swoje transakcje finansowe za pomocą tych aktywów cyfrowych.
Jak jednak wyjaśnił nam ekspert z zakresu prawa podatkowego i technologicznego, Krystyna Carrascosa podczas wywiad W przypadku zespołu Bit2Me Piąta Dyrektywa nie wejdzie w życie, dopóki każdy z krajów członkowskich UE nie przyjmie jej i nie przełoży na swoje wewnętrzne prawodawstwo. Tym samym UE zażądał do Rumunii, który założył Prawo 128 / 2019 przed praniem pieniędzy i nielegalną działalnością, uznając, że nie spełnia ona podstaw określonych w 5. dyrektywie i nie dokonała odpowiedniej transpozycji przepisów, w związku z czym kraj podjął decyzję o przyjęciu zarządzenie najnowsze, które uzupełnia Prawo 129 / 2019 i pomaga uniknąć sankcji nałożonych przez UE.
Może Cię zainteresować: Malezyjska Komisja Papierów Wartościowych ostrzegła, że Binance działa „bez zezwolenia” władz
Czym jest piąta dyrektywa – 5AMLD?
La Piąta dyrektywa w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy (5AMLD) lub przeciwdziałaniu praniu pieniędzy to rozporządzenie ustanowione przez Unię Europejską, zatwierdzone w 2018 r. i które weszło w życie w styczniu tego roku, ustanawiające minimalne wytyczne, które kraje członkowskie UE muszą przyjąć w swoim ustawodawstwie i przepisach w zakresie kontroli prania pieniędzy. Chociaż nie jest to jednolite prawo obowiązujące państwa członkowskie UE, piąta dyrektywa ustanawia niezbędne podstawy przeciwdziałające praniu pieniędzy, które każdy z krajów tworzących UE musi dostosować w ramach swoich przepisów wewnętrznych.
Wraz z przyjęciem przez Rumunię 5AMLD jako pierwszego rozporządzenia dotyczącego ekosystemu kryptograficznego, kryptowaluty, firmy świadczące usługi finansowe, w tym te z wymianaz portfele, przechowywanie aktywów kryptograficznych i innych będzie regulowane w kraju; Muszą zatem posiadać niezbędne zezwolenia i licencje, aby móc oferować swoje produkty i usługi na danym terytorium. Podobnie firmy te mogą zostać poddane procesom i sankcjom na terenie kraju bałkańskiego, jeśli nie zastosują się do nowo ustalonych przepisów.
Konsekwencje nowej ustawy nr 129/2019 Rumunii
Wśród modyfikacji i załączników wprowadzonych do rumuńskiej ustawy nr 129/2019 wyróżniają się definicje dotyczące pieniądza elektronicznego i waluty wirtualnej. Zgodnie z rozporządzeniem pieniądz elektroniczny definiuje się jako:
„Wartość pieniężna przechowywana elektronicznie, w tym magnetycznie, stanowiąca roszczenie wobec emitenta, wydawana po otrzymaniu środków pieniężnych na potrzeby transakcji płatniczych i akceptowana przez osobę inną niż emitent pieniądza elektronicznego”.
Natomiast pojęcie walut wirtualnych definiuje się następująco:
„Waluta wirtualna oznacza cyfrową reprezentację wartości, która nie jest emitowana ani gwarantowana przez bank centralny ani organ publiczny, niekoniecznie jest powiązana z prawnie ustaloną walutą i nie ma statusu prawnego waluty ani pieniądza, ale jest akceptowana przez osoby fizyczne lub legalny jako środek wymiany i może być przesyłany, przechowywany i sprzedawany drogą elektroniczną.”
Choć wydaje się, że definicje pieniądza elektronicznego i waluty wirtualnej są dość podobne, na potrzeby nowego prawa klasyfikacja rodzajów pieniądza, elektroniczny czy wirtualny, będzie zależała wyłącznie od modelu biznesowego i roli, jaką pełni waluta w ramach platformy lub usługi. Dzięki temu użytkownicy dokonujący operacji na przykład kryptowalutami będą mogli zaklasyfikować swoje przelewy jako pieniądze elektroniczne przeliczane na waluty wirtualne.
Podobnie w odniesieniu do dostawców usług kryptograficznych nowe prawo określa ich jako:
„Podmiot świadczący w imieniu swoich klientów usługi bezpiecznego przechowywania kluczy kryptograficznych w celu przechowywania, przechowywania i przesyłania waluty wirtualnej.”
Dlatego na potrzeby tej ustawy wszystkie spółki lub osoby prawne, które chcą świadczyć swoje usługi na terenie kraju, muszą odpowiednio zarejestrować się we właściwych organach i spełniać warunki ustanowione w celu prowadzenia działalności giełdowej w sposób legalny i autoryzowany.
Choć wydaje się, że nowe regulacje, nie tylko w Rumunii, ale w ogóle wraz z Piątą Dyrektywą Unii Europejskiej, będą zachęcać do wprowadzania nowych firm do ekosystemu kryptograficznego, gdyż ustanawiają one regulacje dotyczące ochrony i bezpieczeństwa użytkowników, w oprócz przejrzystości wszystkich procesów zachodzących w ekosystemie, interpretacja lub dostosowanie tych dyrektyw może również stać się surowymi przepisami, które nie tylko nie przyciągną większej liczby użytkowników, firm i inwestorów, ale raczej udaremnią wszelkie próby integracji z tym obszarem.
Teraz, mówiąc konkretnie o Rumunii, nowe prawo przyzna 12 miesięcy, co wydaje się dość krótkie, firmom świadczącym usługi finansowe i kryptograficzne na dokonanie należytej rejestracji, przestrzegając wszystkich ustalonych przepisów, takich jak między innymi KYC, AML. inni.
Zgodnie z nowym prawem dostawcy tych usług muszą spełniać warunki nałożone przez kraj w celu uzyskania licencji wymaganych do prowadzenia działalności na terenie Rumunii. Na przykład, jeśli firma ma siedzibę poza Rumunią, ma obowiązek posiadać prawnego i upoważnionego przedstawiciela, który zamieszkuje na tym terytorium i który może we wszystkich przypadkach przeprowadzić niezbędne procedury w imieniu danej spółki, aby Komisja zatwierdza odpowiednie zezwolenie. Podobnie, do obsługi platform cyfrowych giełd lub domów przechowujących kryptowaluty, konieczne jest posiadanie zezwolenia technicznego, które poświadcza, że wspomniane platformy są odpowiednie do wymiany, przechowywania lub przechowywania kryptowalut i innych aktywów cyfrowych, oraz że Będą przeciwstawiać się cyberatakom, gwarantując bezpieczeństwo i własność środków.
Wreszcie, w odniesieniu do nowych przepisów opartych na Piątej Dyrektywie UE, kilku ekspertów uważa, że wielu użytkowników nie jest jeszcze gotowych lub nie jest w stanie spełnić wszystkich wymogów wymaganych przez nowe prawo, uznając, że zamiast boomu może się zdarzyć spadek interesów poprzez konieczność ponownego wystawienia się na pośrednictwo tradycyjnych podmiotów i odejście od koncepcji tego, czym jest blockchain i związanego z nim ducha decentralizacji. Ze swojej strony nacisk wywierany przez Grupa Specjalna ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF) dla krajów przyjęcia nowych standardów regulacyjnych, zmusza także państwa członkowskie do wdrożenia nowych dyrektyw, które choć mają swobodę interpretacji, w przeciwnym razie grozi im czarna lista, wykluczenie z planów inwestycyjnych, a nawet sankcje, jak w przypadku sprawa z Rumunii.
Kontynuuj czytanie: Bank Hiszpanii przedstawia raport zawierający argumenty do debaty na temat ewentualnej CBDC
